Autor: Kancelaria Adwokacka Robert Tomczyk

Rozwód to trudny czas dla całej rodziny, szczególnie dla dzieci. Po rozwodzie na nowo trzeba zorganizować życie rodzinne, dopełnić niezbędnych formalności. Często jedno z małżonków wraca do nazwiska poprzedniego, w konsekwencji pojawia się pytanie jakie nazwisko powinny nosić wspólne dzieci byłych już małżonków. Postaramy się przybliżyć Państwu te kwestie i wskazać jakie są możliwości działania.

Rozwód a nazwisko dziecka

Przede wszystkim warto wiedzieć, że rozwód sam przez się nie pociąga za sobą konieczności zmiany nazwiska ani dziecka ani nawet byłego już małżonka (więcej na ten temat w zakładce ,,rozwody”). O wyborze nazwiska dziecka rodzice decydują często już przy zawieraniu związku małżeńskiego – wskazują wówczas zarówno to jakim nazwiskiem sami będą posługiwać się po ślubie, jak i to jakie nazwisko będą nosiły wspólne, przyszłe dzieci obojga. W innych przypadkach nazwisko dziecka wskazuje rodzic zgłaszający narodziny do Urzędu Stanu Cywilnego. Co do zasady nazwisko to jest stałe i niezmienne, istnieją jednak sytuacje, w których uzasadniona może być jego zmiana.

Warunki zmiany nazwiska dziecka po rozwodzie

Wniosek o zmianę nazwiska dziecka można złożyć, gdy przemawiają za tym ważne powody, takie jak dobro dziecka czy chęć uniknięcia stygmatyzacji – sam fakt rozwodu rodziców nie będzie zazwyczaj wystarczający. Konieczne będzie wskazanie szczególnych okoliczności np. gdy dziecko chce nosić nazwisko rodzica, który samotnie je wychowuje. Ważne jest, aby decyzja była dobrze przemyślana i uwzględniała interesy dziecka. Dlatego kluczowe będzie uzasadnienie wniosku zawierające szczegółowe wskazanie powodów, dla których zmiana ta ma nastąpić.

Procedura zmiany nazwiska

Wniosek o zmianę nazwiska dziecka mogą złożyć rodzice lub opiekun prawny dziecka w Urzędzie Stanu Cywilnego dołączając wymagane dokumenty, takie jak akt urodzenia dziecka, zgoda drugiego rodzica ( a w przypadku gdy dziecko ukończyło lat 13 także i jego zgoda) oraz uzasadnienie wniosku. Procedura może trwać kilka tygodni, a decyzję podejmuje kierownik Urzędu Stanu Cywilnego.

Zgoda drugiego rodzica

Zgoda drugiego rodzica na zmianę nazwiska dziecka jest zazwyczaj wymagana, chyba że sąd orzekł, że tylko jeden z rodziców będzie miał prawo do decydowania o takich kwestiach. W przypadku braku zgody drugiego rodzica, sprawa może trafić do sądu, który rozstrzygnie, czy zmiana nazwiska jest w interesie dziecka.

Rola sądu w zmianie nazwiska dziecka

Sąd może interweniować w sprawach zmiany nazwiska dziecka, gdy rodzice nie mogą dojść do porozumienia. Decyzja sądu opiera się na ocenie, co jest najlepsze dla dziecka, biorąc pod uwagę jego potrzeby, relacje z rodzicami oraz ewentualne konsekwencje zmiany nazwiska. Sąd może także przeprowadzić rozmowy z dzieckiem, jeśli jest ono wystarczająco dojrzałe.

Skutki zmiany nazwiska dziecka

Zmiana nazwiska wiąże się z koniecznością aktualizacji wielu dokumentów, takich jak dowód osobisty, paszport czy świadectwa szkolne. Może to również wpływać na codzienne życie dziecka, jego tożsamość oraz relacje z rówieśnikami. W długoterminowej perspektywie, zmiana nazwiska może mieć zarówno pozytywne, jak i negatywne konsekwencje, które warto dokładnie rozważyć.

Jeśli rozważasz zmianę nazwiska swojego dziecka po rozwodzie, skontaktuj się z naszą kancelarią, aby uzyskać profesjonalną poradę prawną. Pomożemy Ci przejść przez cały proces i odpowiemy na wszystkie Twoje pytania. Zachęcamy do śledzenia naszego bloga, gdzie regularnie publikujemy artykuły na temat prawa rodzinnego i opiekuńczego.

Rozwód to często skomplikowany i emocjonalny proces, w którym każda strona stara się przedstawić swoją wersję wydarzeń. Dojście do prawdy wymaga wysłuchania osób, które mają bezpośrednią wiedzę na temat relacji między małżonkami i przyczyn rozpadu ich związku. Świadkowie odgrywają kluczową rolę we wskazaniu sądowi jak sytuacja wyglądała w rzeczywistości. Poniżej przedstawiamy kilka wskazówek w jaki sposób właściwie poradzić sobie w roli świadka na sali sądowej oraz jakich świadków najlepiej wybrać walcząc o korzystny wyrok.

Kiedy potrzebni są świadkowie w sprawie rozwodowej?

Gdy strony nie zgadzają się co do przyczyn rozpadu małżeństwa lub kwestii związanych z opieką nad dziećmi konieczne będzie przesłuchanie świadków. Ich zeznania mogą pomóc sądowi zrozumieć kontekst i tło sytuacji małżeńskiej. W praktyce najczęściej z zeznaniami świadków będziemy mieli do czynienia w rozwodach z orzekaniem o winie, które co do zasady są dłuższe i wymagają przeprowadzenia dowodów na o wiele większą skalę (więcej o różnicach pomiędzy rozwodem z orzekaniem o winie a bez orzekania o winie: Kiedy rozwód z orzeczeniem o winie )

Kto może być świadkiem w sprawie rozwodowej?

Świadkiem może być każda osoba, która ma wiedzę na temat małżeństwa i może dostarczyć wartościowe informacje. Zgodnie z Kodeksem Postępowania Cywilnego świadkami nie mogą być m.in. osoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swych spostrzeżeń, czy osoby zobowiązane do zachowania tajemnicy państwowej. Nie zmienia to faktu, że członkom najbliższej rodziny np. rodzicom, dzieciom czy rodzeństwu stron przysługuje prawo odmowy składania zeznań, z którego mogą lecz nie muszą skorzystać. 

Jakiego świadka wybrać?

Warto pamiętać, że to sami małżonkowie wskazują świadków, których zeznania chcą przedstawić sądowi – warto wybrać osobę, która rzeczywiście brała aktywny udział w życiu rodzinnym. Taką która znała relacje między małżonkami, słuchała zwierzeń, była zorientowana w problemach stron. Może to być członek rodziny lub przyjaciel/ przyjaciółka, a nawet współpracownik czy sąsiad.

Jak przygotować się do zeznań?

Świadek powinien być dobrze przygotowany do zeznań – musi skupić się na faktach podając je możliwie precyzyjnie. Ważne jest, aby był szczery, tylko wówczas jego zeznania będą wiarygodne. Świadek powinien odpowiadać zgodnie z prawdą i swoją najlepszą wiedzą, nie zatajając niczego – po to by dać Sądowi jak najszerszy ogląd sytuacji. Podczas zeznań świadkowi będą zadawane pytania, a w niektórych przypadkach także przedstawiane dowody np. zdjęcia.

Jakie pytania mogą być zadawane świadkom?

Świadkowie mogą być pytani nie tylko ( choć przede wszystkim) o szczegóły dotyczące relacji małżeńskiej, zachowania małżonków, a także o wydarzenia prowadzące do rozwodu, ale również o własne relacje ze stronami, częstotliwość kontaktów oraz źródła swojej wiedzy. Pytania mogą dotyczyć również sytuacji finansowej rodziny, opieki nad dziećmi oraz codziennych obowiązków domowych.

Rola adwokata w zeznaniach świadków

Adwokat odgrywa kluczową rolę w przesłuchaniu świadków, pomagając im zrozumieć proces sądowy i pytania, które mogą być zadane. Ponadto już na samej sali sądowej to właśnie adwokat poprzez zadawanie pytań może pomóc wydobyć ze świadka jak najpełniejsze informacje.

Znaczenie zeznań świadków w postępowaniu rozwodowym

Zeznania świadków mają decydujący wpływ na wynik sprawy rozwodowej, pomagając sądowi podjąć właściwą decyzję. Świadkowie mogą dostarczyć bezstronne informacje, które są kluczowe dla ustalenia faktów, zwłaszcza w sprawach rodzinnych, gdzie przyczyny kryzysu związku i wina małżonków często nie są dokumentowane. To właśnie osoby najbliższe na co dzień uczestniczące w życiu rodzinnym mają najbardziej precyzyjne informacje o tym jak wyglądało realnie życie małżonków.

Co gdy świadek jest stronniczy lub kłamie?

Zeznania świadków mogą być stronnicze, zwłaszcza jeśli świadek jest emocjonalnie zaangażowany w sprawę np. nie lubi jednego z małżonków. Sąd bardzo wnikliwie ocenia wiarygodność świadka zadając również pytania w sposób kontrolny – mający na celu ustalenie, czy relacja świadka jest szczera. Dlatego podejrzenia Sądu mogą wzbudzić nie tylko świadkowie nie mający w ogóle wiedzy na dany temat, ale także osoby, których zeznania są wewnętrznie sprzeczne lub wręcz przeciwnie – takie, które mimo upływu wielu lat z zadziwiającą wręcz dokładnością pamiętają najmniejsze szczegóły. Warto pamiętać, że sędzia swobodnie ocenia wartość dowodów i decyduje na ile ,,da wiarę” poszczególnym zeznaniom.

Składanie przez świadka fałszywych zeznań może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych – gdy świadek zeznaje po złożeniu przyrzeczenia może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej.

Jeśli potrzebujesz wsparcia w sprawie rozwodowej, skontaktuj się z naszą kancelarią, aby uzyskać profesjonalną pomoc prawną – powiemy czego należy się spodziewać na sali sądowej oraz jakie pytania mogą być zadawane, a także w jaki sposób poradzić sobie z tą sytuacją by w pełni pokazać sądowi swoją wersję zdarzeń.

Emigracja i zwiększająca się liczba małżeństw międzynarodowych powodują, że rozwody z małżonkiem przebywającym za granicą stają się coraz częstszym wyzwaniem prawnym. Wielu klientów obawia się w jaki sposób uda się przeprowadzić rozwód, jeśli małżonka nie ma w kraju. W tym artykule przybliżymy kluczowe aspekty prawne związane z rozwodem, gdy jeden z małżonków mieszka poza granicami kraju.

Właściwość sądu

Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego pozew rozwodowy należy skierować do sądu okręgowego, w którego okręgu małżonkowie mieli ostatnie miejsce zamieszkania jeśli co najmniej jedno z małżonków w tym okręgu nadal zamieszkuje. Tym samym mimo wyjazdu męża/ żony za granicę nadal możliwe jest uzyskanie rozwodu w Polsce. W Polsce mogą ubiegać się o rozwód także małżonkowie w sytuacji, gdy oboje wyjechali na stałe za granicę pod warunkiem, że wciąż posiadają obywatelstwo polskie.

Przykład: Anna i Piotr są małżeństwem, mieszkali w Krakowie. 3 lata temu Piotr wyemigrował do Londynu. Anna nadal mieszka w Krakowie. Pozew należy złożyć do Sądu Okręgowego w Krakowie.

Doręczenia pozwu za granicą

Przebywanie jednego z małżonków poza granicami kraju komplikuje proces doręczeń pism sądowych. Dotarcie korespondencji  zajmuje zdecydowanie więcej czasu i wymaga współpracy z zagranicznymi operatorami pocztowymi. W sytuacji, gdy małżonek wyemigrował poza obszar Unii Europejskiej ( np. do USA) sąd zobowiąże go do ustanowienia na terenie kraju pełnomocnika do doręczeń, by już w trakcie procesu całość przebiegała możliwie sprawnie.

Co istotne, w trakcie postępowania zarówno pozwany jak i powód mają obowiązek zawiadamiać sąd o zmianie miejsca zamieszkania. Zaniedbanie tego obowiązku niesie za sobą poważne konsekwencje, gdyż pisma kierowane na pierwotny adres uznawane są za doręczone skutecznie.

Możliwość wydania wyroku zaocznego

Wyrok zaoczny może zostać wydany przez sąd w sytuacji, gdy pozwany nie stawi się na rozprawie ani nie złoży odpowiedzi na pozew. Wydanie takiego wyroku jest możliwe jedynie wówczas, gdy sam pozew został prawidłowo doręczony. W takiej sytuacji sąd w braku istnienia uzasadnionych wątpliwości, przyjmie za prawdziwe twierdzenia przytoczone w pozwie rozwodowym. Od wyroku zaocznego przysługuje pozwanemu sprzeciw.

Przykład: Anna prawidłowo wskazała adres Piotra w Londynie, pozew został mu doręczony. Piotr nie złożył jednak odpowiedzi na pozew, nie stawił się na wezwanie sądu i nie odbiera dalszej korespondencji. Sąd co do zasady może wydać wyrok zaoczny.

W rozwodach z osobami przebywającymi za granicą kluczowa jest rola adwokata, który doradzi w jaki sposób działać skutecznie i wyjaśni różnice pomiędzy porządkami prawnymi. Nieoceniona bywa znajomość praktycznych aspektów procedur obowiązujących w innych krajach, a także doświadczenie negocjacyjne.

Od lat prowadzimy sprawy rozwodowe obsługując klientów mieszkających w różnych częściach świata i skutecznie dochodząc ich praw – zapraszamy do kontaktu z naszą kancelarią.

Rozwód rodziców to trudne doświadczenie, które wpływa nie tylko na dzieci i samych rozwodzących się, ale również na inne osoby w rodzinie, takie jak dziadkowie, ciocie, wujkowie i kuzyni. Więzi rodzinne, które były kiedyś silne i stabilne, mogą zostać nadszarpnięte przez emocjonalne i logistyczne konsekwencje rozpadu małżeństwa. W tym artykule omówimy, jakie prawa przysługują dziadkom po rozwodzie rodziców i jakie kroki mogą podjąć, aby utrzymać bliskie relacje z wnukami.

Prawo do utrzymywania kontaktu z wnukami

Po rozwodzie rodziców, dziadkowie mają prawo do utrzymywania kontaktów z wnukami. Prawo to jest uznane przez polski kodeks rodzinny i opiekuńczy, który przewiduje możliwość ustalenia kontaktów dziadków z wnukami w przypadku konfliktów rodzinnych. Dziadkowie mogą wystąpić do sądu o ustalenie zasad kontaktów, jeżeli uznają, że rodzice uniemożliwiają im spotkania z wnukami. Ma to miejsce najczęściej w sytuacjach rozwodów konfliktowych, w których wzajemna niechęć współmałżonków rozciąga się także na teściów.

Opieka nad dziećmi

W sytuacjach, gdy rodzice nie mogą sprawować opieki nad dzieckiem z różnych przyczyn (np. choroba, niewydolność wychowawcza, nałogi rodziców), dziadkowie mogą wystąpić o przyznanie im opieki nad dziećmi. Sąd rodzinny, biorąc pod uwagę dobro dziecka, może zdecydować o umieszczeniu dziecka pod opieką dziadków zamiast kierować je do placówek opiekuńczych, jeżeli jest to w najlepszym interesie dziecka.

Prawo rodziców o decydowaniu o wychowaniu dziecka

Dziadkowie odgrywają ważną rolę w życiu wnuków, nawet po rozwodzie rodziców. Niemniej jednak to rodzice są osobami decydującymi o wychowaniu dziecka w braku odmiennego Rodzice mogą uznać, że dobro dziecka wymaga, by nie spędzało ono czasu z dziadkami. Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy dziadkowie nastawiają dziecko przeciwko rodzicowi, namawiają je do nieposłuszeństwa lub okazują rodzicowi pogardę i brak szacunku. Dziadkowie muszą bowiem respektować decyzje wychowawcze rodziców, którzy są opiekunami prawnymi dziecka.

Obawy o kształt relacji rodzinnych z wnukami po rozwodzie dzieci są zmartwieniem wielu dziadków, którzy chcą utrzymywać kontakty z wnukami unikając wchodzenia w konflikty osobiste pomiędzy byłymi małżonkami. W sytuacji, gdy na rozwodzie cierpią wnuki, dziadkowie często podejmują się opieki nad dziećmi i chcą zapewnić im bezpieczny dom. Jeśli masz pytania dotyczące swojej roli w życiu wnuków w związku z rozwodem ich rodziców lub nie wiesz jak poradzić sobie z teściami negatywnie wpływającymi na dziecko po rozwodzie- zapraszamy na konsultacje.

Rozwód to nie tylko zakończenie relacji i związany z tym bagaż emocjonalny, ale także konieczność reorganizacji swojego życia. Obawy małżonków przechodzących przez rozwód dotyczą nie tylko dobra małoletnich dzieci i opieki nad nimi, lecz również kwestii wspólnego majątku oraz miejsca zamieszkania. Postaramy się rozjaśnić wątpliwości związane z mieszkaniem po rozwodzie wskazując jakie prawa przysługują byłym małżonkom jeśli chodzi o miejsce zamieszkania.

Podział majątku wspólnego

Jeśli nieruchomość należy do majątku wspólnego małżonków, samo uzyskanie rozwodu nie wpływa bezpośrednio na prawa do lokalu. Możliwe jest zawarcie przez sąd w wyroku rozwodowym rozstrzygnięcia co do sposobu korzystania z niego, jednak nie przesądza to o własności nieruchomości. By ostatecznie ustalić, do kogo ma należeć dom lub mieszkanie po rozwodzie konieczne jest dokonanie podziału majątku wspólnego. Więcej na ten temat: Podział majątku wspólnego – zasady.

Możliwość pozostania w lokalu należącym do byłego małżonka po rozwodzie

Sąd w wyroku rozwodowym orzeka o sposobie korzystania z mieszkania kierując się zasadami współżycia społecznego, dzięki temu były małżonek ma prawo do pozostania w lokalu. Co istotne może to dotyczyć każdej nieruchomości, którą strony wspólnie zajmowały w trakcie trwania małżeństwa, a więc także należącej do majątku odrębnego. Wskazuje się wówczas części budynków, z których może korzystać każda ze stron przez okres wspólnego w nim zamieszkiwania, możliwe jest również określenie bardziej szczegółowych zasad użytkowania lokalu. Należy jednak podkreślić, że jest to rozwiązanie ze swej natury tymczasowe.

Odstąpienie od orzekania o sposobie korzystania ze wspólnego lokalu

Sąd nie musi rozstrzygać o sposobie korzystania ze wspólnego lokalu, jest to jednak możliwe wówczas, gdy jeden lub oboje małżonkowie opuścili lokal, a także na ich zgodny wniosek.

Eksmisja byłego małżonka, który bezprawnie zajmuje mieszkanie

W sytuacji, gdy jeden z małżonków swoim rażąco naruszającym zasady wspólnego korzystania z lokalu zachowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może na żądanie drugiego z małżonków orzec o eksmisji z lokalu. Może to mieć miejsce np. w sytuacji nadużywania przez niego alkoholu zakłócające spokój i bezpieczeństwo korzystania z lokalu, wywoływanie awantur czy przemoc. Nie jest jednak możliwa eksmisja małżonka będącego wyłącznym właścicielem lokalu – wówczas z mieszkania można go usunąć jedynie w odrębnym postępowaniu karnym lub postępowaniu o przeciwdziałaniu przemocy domowej.

Jeśli masz pytania dotyczące swojej sytuacji mieszkaniowej w trakcie i po rozwodzie – zapraszamy na konsultacje. Prawnik dokładnie przeanalizuje okoliczności konkretnej sprawy i wyjaśni jakie są możliwości działania. Znajdziemy wyjście z każdej sytuacji.

Brak zgody małżonka na rozwód może się wydawać przeszkodą nie do pokonania. Choć rozwód to niekiedy jedyne wyjście, gdy związek nie daje już szans na odbudowę, zdarza się, że jedna ze stron nie potrafi pogodzić się z rozpadem małżeństwa i nie chce rozwodu. Warto pamiętać, że prawo daje możliwość zakończenia związku nawet wówczas, gdy jedna ze stron nie wyraża na to zgody. Poniżej omówimy, co zrobić, gdy mąż/ żona nie zgadza się na rozwód, mimo braku nadziei na wspólną przyszłość.

Warunki orzeczenia rozwodu

Warto zacząć od zrozumienia, że rozwód nie jest kwestią umowy między małżonkami. Nawet jeśli jedna strona nie chce rozwodu, sąd może go orzec pod warunkiem, że zostaną spełnione określone przesłanki. Przede wszystkim konieczne jest stwierdzenie czy doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego, co oznacza, że więzi emocjonalne, fizyczne i gospodarcze między małżonkami zostały całkowicie i bezpowrotnie zerwane. ( Więcej na ten temat w zakładce ,,rozwody”)

Czy brak zgody małżonka utrudnia rozwód?

Bez zgody małżonka nie będzie możliwy rozwód bez orzekania o winie. Jest to szybsza i mniej konfliktowa forma zakończenia małżeństwa, która nie wymaga udowadniania winy którejkolwiek ze stron (na zgodny wniosek stron). W sytuacji, gdy jeden z małżonków nie zgadza się na taki rozwód, sąd musi badać winę w rozpadzie małżeństwa. Nie zmienia to jednak faktu, że wciąż możliwe jest uzyskanie rozwodu z orzeczeniem o winie. Więcej na ten temat: Kiedy rozwód z orzeczeniem o winie?

Kiedy nie dojdzie do rozwodu przez brak zgody jednego z małżonków?

Może się zdarzyć, że sąd nie orzeknie rozwodu, mimo że jedna ze stron o to wnosi:

• O rozwód wnosi małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia

Chodzi tutaj o sytuacje, gdy jeden z małżonków jest wyłącznie winny rozkładu pożycia, a małżonek niewinny sprzeciwia się rozwodowi. Zgodnie z przepisami, rozwód może zostać orzeczony tylko wtedy, gdy odmowa zgody na rozwód przez niewinnego małżonka jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego – na przykład, jeżeli niewinny małżonek odmawia rozwodu wyłącznie z powodu chęci zemsty. Sąd Najwyższy podkreślił, że odmowa zgody na rozwód nie może być motywowana jedynie złośliwością czy chęcią utrudnienia życia drugiej osobie. Wówczas rozwód może być orzeczony mimo braku zgody małżonka niewinnego.

• Brak zgody jako wyraz braku zupełności rozpadu małżeństwa

Brak zgody jednego z małżonków na rozwód może być rozpatrywany także jako wyraz jego uczuć i symbol nadziei na powrót do małżeństwa. Jak wyjaśnialiśmy wyżej: warunkiem wstępnym orzeczenia rozwodu jest przede wszystkim ustalenie, że między stronami w sposób zupełny i trwały wygasły wszelkie więzi – w tym emocjonalne. Jeśli sąd dojdzie do wniosku, że brak zgody małżonka wynika z faktu, iż strony nadal łączy uczucie i istnieje szansa na pojednanie, nie zostaną spełnione przesłanki orzeczenia rozwodu.

Postępowanie rozwodowe bez zgody małżonka

Brak zgody jednej ze stron na rozwód wiąże się z koniecznością prowadzenia złożonego postępowania dowodowego przed sądem. Małżonek występujący o rozwód musi sporządzić pozew, w którym dokładnie wyjaśni relacje między stronami, przytoczy dowody nie tylko na całkowity i zupełny rozpad więzi emocjonalnych, fizycznych i gospodarczych, ale także przekonująco przedstawi argumenty wskazujące na winę drugiego małżonka. Istotne będzie także dokładnie przesłuchanie świadków. Z powyższych względów, warto zasięgnąć rady doświadczonego pełnomocnika, który precyzyjnie sformułuje stanowisko i żądania swojego klienta oraz przekona sąd do jego racji.

Polskie prawo przewiduje mechanizmy, które umożliwiają zakończenie małżeństwa nawet wbrew woli jednej ze stron. Ważne jest, aby dokładnie znać swoje prawa i możliwości działania, a także przekonująco zaprezentować swoje stanowisko przed Sądem. Jeśli szukasz adwokata, który pomoże przebrnąć przez trudny proces rozwodowy – zapraszamy do kontaktu.

Rozprawa może wydawać się skomplikowana i stresująca, zwłaszcza dla osób, które nigdy wcześniej nie miały kontaktu z sądem. W naszej kancelarii zdajemy sobie sprawę, że stres związany z chęcią uzyskania korzystnego rozstrzygnięcia wywołuje u klientów obawy co do tego, w jaki sposób należy zachować się na sali sądowej i jak będzie wyglądał cały proces. W tym artykule wyjaśnimy pokrótce jak wygląda rozprawa, czego można się spodziewać i jak przygotować się do swojej pierwszej ( lub kolejnej) wizyty w sądzie .

Jak wygląda sala sądowa? 

Sale sądowe różnią się w zależności od sądu. Mogą to być zarówno dość spore pomieszczenia, jak i mniejsze pokoje. Mają jednak wiele cech wspólnych – w centralnym miejscu sali za szerokim stołem jest miejsce, w którym siedzi sędzia ( w niektórych typach spraw kilku sędziów lub sędzia wraz z ławnikami). Po jednej ze stron sędziego znajdzie się także protokolant, który będzie zapisywał przebieg rozprawy i zeznania stron. Przy bocznych ścianach sali znajdują się ławy dla stron. Na środku jest miejsce, w którym zeznają świadkowie.

Jak ubrać się na rozprawę?

Do sądu należy przybyć w stanie licującym z powagą miejsca. Należy ubrać się schludnie i elegancko, jednak nie ma potrzeby wybierania nadmiernie odświętnego stroju. Ważne jest przede wszystkim to, by czuć się swobodnie i aby ubrania nie przeszkadzały w zebraniu myśli. Warto pamiętać, że w porze letniej na salach bywa duszno, dlatego dobrym pomysłem będą tkaniny pozwalające uniknąć zasłabnięcia na sali sądowej oraz zadbanie o wygodne obuwie, gdyż zeznania odbywają się na stojąco.

Przybycie do sądu

Warto stawić się w budynku sądu odpowiednio wcześniej, by mieć czas odnaleźć właściwą salę lub zamienić kilka słów z pełnomocnikiem. Po przybyciu do sądu, zazwyczaj trzeba przejść przez kontrolę bezpieczeństwa podobną do tej, która odbywa się w muzeach lub lotniskach.

Rozprawa sądowa krok po kroku 

Początek rozprawy

Sędzia rozpoczyna rozprawę sprawdzając obecność osób, które się stawiły oraz prawidłowość zawiadomienia nieobecnych. Może także przedstawić krótkie streszczenie sprawy. W tym momencie również strony i ich pełnomocnicy mogą zgłaszać swoje wnioski dotyczące przebiegu rozprawy.

Dowody i przesłuchania

Centralnym punktem rozprawy  będzie najczęściej przesłuchanie uprzednio zawiadomionych świadków, biegłych lub stron. Najpierw pytania zadaje sędzia, a po nim obie strony i ich pełnomocnicy. Warto skorzystać z pomocy adwokata, który zadając właściwe pytania pomoże w pełni ukazać sądowi racje swojego klienta.

Wnioski i mowy końcowe

Po przedstawieniu wszystkich dowodów, adwokaci wygłaszają mowy końcowe, ostatecznie wskazując swoje stanowisko i podsumowując argumenty. Natomiast jeśli sprawa ma być dalej kontynuowana i nie jest to ostatnie posiedzenie sądowe, strony mogą zgłaszać swoje wnioski co do dalszych kroków w postępowaniu.

Orzeczenie sądu

Sędzia może ogłosić wyrok bezpośrednio po rozprawie ( wówczas poprosi by strony na kilka minut opuściły salę) lub odroczy ogłoszenie wyroku – wówczas odbędzie się ono w innym terminie. W pewnych sytuacjach wyrok lub postanowienie  mogą również zostać wydane na posiedzeniu niejawnym.

Rozprawa sądowa to proces złożony, ale dobrze przygotowana osoba ma większe szanse na skuteczne przedstawienie swoich racji i przekonanie sądu do wydania korzystnego orzeczenia. Kluczowe jest zrozumienie etapów rozprawy i współpraca z doświadczonym adwokatem, który pomoże właściwie zaprezentować przekazane przez stronę dowody, skrupulatnie przesłucha świadków i biegłych, a wreszcie użyje przekonujących argumentów w mowie końcowej. Jeśli potrzebujesz profesjonalnego wsparcia podczas rozprawy – zapraszamy do kontaktu

Ojcostwo to piękne doświadczenie rodzicielstwa i miłości do dziecka, wiąże się jednak z licznymi obowiązkami wobec potomka m.in. sprawowania nad nim opieki i finansowego przyczyniania się do zapewnienia mu bytu. Dlatego ustalenie i zaprzeczenie ojcostwa jest niezwykle istotną sprawą, nie tylko osobistą. Świadomość tego jak polskie prawo reguluje te kwestie pozwala zapobiec długoletnim sporom sądowym i tragediom osobistym związanym z niepewnością co do pochodzenia dziecka. Poniżej prezentujemy, co warto wiedzieć na temat ustalenia i zaprzeczenia ojcostwa.

Domniemanie ojcostwa w małżeństwie

W sytuacji, gdy dziecko urodzi się w czasie trwania małżeństwa lub w ciągu 300 dni od jego ustania lub unieważnienia, istnieje domniemanie, że ojcem dziecka jest mąż matki (art. 62 §1 k.r.i.o.). Ma ono na celu ochronę interesu dziecka oraz zapewnienie mu stabilizacji prawnej i emocjonalnej. W praktyce oznacza, że mąż matki automatycznie zostaje wpisany jako ojciec dziecka w akcie urodzenia, nie musi wyrażać na to osobnej zgody ani uznawać potomka.

Jednak, jeśli mąż kobiety wie, że nie jest ojcem jej dziecka lub ma co do tego wątpliwości konieczne będzie zaprzeczenie ojcostwa w postępowaniu sądowym. Nie ma innej możliwości obalenia domniemania ojcostwa, w szczególności nie może do tego dojść poprzez złożenie oświadczenia lub brak podejmowania działań prawnych.

Uznanie ojcostwa w przypadku związku nieformalnego

W sytuacji, gdy dziecko urodzi się w związku nieformalnym nie istnieje domniemanie, że pochodzi od partnera matki. Ojciec musi złożyć stosowne oświadczenie przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego uznając dziecko za swoje. Nie jest wówczas konieczne przeprowadzenie badań genetycznych w celu stwierdzenia pochodzenia dziecka.

Natomiast gdy ojciec nie chce uznać dziecka, konieczne będzie przeprowadzenie sądowego postępowania mającego na celu ustalenie ojcostwa, a co za tym idzie przeprowadzenie testów DNA.

Możliwość zaprzeczenia ojcostwa

O zaprzeczenie ojcostwa może wystąpić nie tylko ojciec dziecka, ale również jego matka, samo dziecko, a nawet prokurator. Co ważne, nie jest dopuszczalne zaprzeczenie ojcostwa w trakcie ciąży, a więc mąż kobiety, który nie jest ojcem jej dziecka musi wstrzymać się z działaniami do momentu, gdy dziecko przyjdzie na świat. Możliwe jest  natomiast zaprzeczenie ojcostwa również po śmierci dziecka. Konieczne będzie zebranie dowodów i wykonanie badań genetycznych.

Ograniczenia czasowe

• Ojciec i matka dziecka mogą wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu roku od dnia, w którym dowiedzieli się, ze dziecko nie pochodzi od mężczyzny, jednak nie później niż do dnia osiągnięcia przez dziecko pełnoletności.
• Samo dziecko może wytoczyć powództwo dopiero po osiągnięciu pełnoletności, również przez rok od dnia kiedy dowiedziało się, że nie pochodzi od męża swojej matki ( w sytuacji gdy okoliczność ta wyszła na jaw przed osiągnięciem przez nie pełnoletności, termin ten biegnie od momentu, w którym dziecko osiągnęło pełnoletność).
• Ograniczenia czasowe nie dotyczą prokuratora, który może wystąpić o zaprzeczenie ojcostwa w każdym czasie, dlatego w przypadku przekroczenia terminów można sporządzić wniosek do prokuratury, by to prokurator wystąpił o zaprzeczenie ojcostwa.

Zaprzeczenie ojcostwa a ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa

Zaprzeczenie ojcostwa dotyczy sytuacji, w których znalazło zastosowanie domniemanie ojcostwa tj. w wypadku gdy dziecko urodziło się w trakcie trwania małżeństwa lub do 300 dni po jego ustaniu. Natomiast w sytuacji, gdy ojciec uznał dziecko pochodzące ze związku nieformalnego, właściwym krokiem będzie wystąpienie o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa.

Zaprzeczenie ojcostwa a alimenty

Prawomocny wyrok zaprzeczający ojcostwo powoduje, że ustają obowiązki alimentacyjne mężczyzny wobec dziecka, jednak zapłacone dotychczas alimenty nie podlegają zwrotowi.

Kwestie ustalania i zaprzeczania ojcostwa są delikatnymi sprawami, które wymagają starannej analizy i precyzyjnego zebrania dowodów. W naszej kancelarii jesteśmy gotowi służyć pomocą w zakresie procedur związanych z ojcostwem, a także postępowaniami rozwodowymi i alimentami. Sprawy te często występują razem, dlatego ważne jest kompleksowe podejście do tematu i indywidualne dobranie właściwego sposobu działania – zapraszamy do kontaktu!