Autor: Kancelaria Adwokacka Robert Tomczyk

Brak zgody małżonka na rozwód może się wydawać przeszkodą nie do pokonania. Choć rozwód to niekiedy jedyne wyjście, gdy związek nie daje już szans na odbudowę, zdarza się, że jedna ze stron nie potrafi pogodzić się z rozpadem małżeństwa i nie chce rozwodu. Warto pamiętać, że prawo daje możliwość zakończenia związku nawet wówczas, gdy jedna ze stron nie wyraża na to zgody. Poniżej omówimy, co zrobić, gdy mąż/ żona nie zgadza się na rozwód, mimo braku nadziei na wspólną przyszłość.

Warunki orzeczenia rozwodu

Warto zacząć od zrozumienia, że rozwód nie jest kwestią umowy między małżonkami. Nawet jeśli jedna strona nie chce rozwodu, sąd może go orzec pod warunkiem, że zostaną spełnione określone przesłanki. Przede wszystkim konieczne jest stwierdzenie czy doszło do zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego, co oznacza, że więzi emocjonalne, fizyczne i gospodarcze między małżonkami zostały całkowicie i bezpowrotnie zerwane. ( Więcej na ten temat w zakładce ,,rozwody”)

Czy brak zgody małżonka utrudnia rozwód?

Bez zgody małżonka nie będzie możliwy rozwód bez orzekania o winie. Jest to szybsza i mniej konfliktowa forma zakończenia małżeństwa, która nie wymaga udowadniania winy którejkolwiek ze stron (na zgodny wniosek stron). W sytuacji, gdy jeden z małżonków nie zgadza się na taki rozwód, sąd musi badać winę w rozpadzie małżeństwa. Nie zmienia to jednak faktu, że wciąż możliwe jest uzyskanie rozwodu z orzeczeniem o winie. Więcej na ten temat: Kiedy rozwód z orzeczeniem o winie?

Kiedy nie dojdzie do rozwodu przez brak zgody jednego z małżonków?

Może się zdarzyć, że sąd nie orzeknie rozwodu, mimo że jedna ze stron o to wnosi:

• O rozwód wnosi małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia

Chodzi tutaj o sytuacje, gdy jeden z małżonków jest wyłącznie winny rozkładu pożycia, a małżonek niewinny sprzeciwia się rozwodowi. Zgodnie z przepisami, rozwód może zostać orzeczony tylko wtedy, gdy odmowa zgody na rozwód przez niewinnego małżonka jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego – na przykład, jeżeli niewinny małżonek odmawia rozwodu wyłącznie z powodu chęci zemsty. Sąd Najwyższy podkreślił, że odmowa zgody na rozwód nie może być motywowana jedynie złośliwością czy chęcią utrudnienia życia drugiej osobie. Wówczas rozwód może być orzeczony mimo braku zgody małżonka niewinnego.

• Brak zgody jako wyraz braku zupełności rozpadu małżeństwa

Brak zgody jednego z małżonków na rozwód może być rozpatrywany także jako wyraz jego uczuć i symbol nadziei na powrót do małżeństwa. Jak wyjaśnialiśmy wyżej: warunkiem wstępnym orzeczenia rozwodu jest przede wszystkim ustalenie, że między stronami w sposób zupełny i trwały wygasły wszelkie więzi – w tym emocjonalne. Jeśli sąd dojdzie do wniosku, że brak zgody małżonka wynika z faktu, iż strony nadal łączy uczucie i istnieje szansa na pojednanie, nie zostaną spełnione przesłanki orzeczenia rozwodu.

Postępowanie rozwodowe bez zgody małżonka

Brak zgody jednej ze stron na rozwód wiąże się z koniecznością prowadzenia złożonego postępowania dowodowego przed sądem. Małżonek występujący o rozwód musi sporządzić pozew, w którym dokładnie wyjaśni relacje między stronami, przytoczy dowody nie tylko na całkowity i zupełny rozpad więzi emocjonalnych, fizycznych i gospodarczych, ale także przekonująco przedstawi argumenty wskazujące na winę drugiego małżonka. Istotne będzie także dokładnie przesłuchanie świadków. Z powyższych względów, warto zasięgnąć rady doświadczonego pełnomocnika, który precyzyjnie sformułuje stanowisko i żądania swojego klienta oraz przekona sąd do jego racji.

Polskie prawo przewiduje mechanizmy, które umożliwiają zakończenie małżeństwa nawet wbrew woli jednej ze stron. Ważne jest, aby dokładnie znać swoje prawa i możliwości działania, a także przekonująco zaprezentować swoje stanowisko przed Sądem. Jeśli szukasz adwokata, który pomoże przebrnąć przez trudny proces rozwodowy – zapraszamy do kontaktu.

Rozprawa może wydawać się skomplikowana i stresująca, zwłaszcza dla osób, które nigdy wcześniej nie miały kontaktu z sądem. W naszej kancelarii zdajemy sobie sprawę, że stres związany z chęcią uzyskania korzystnego rozstrzygnięcia wywołuje u klientów obawy co do tego, w jaki sposób należy zachować się na sali sądowej i jak będzie wyglądał cały proces. W tym artykule wyjaśnimy pokrótce jak wygląda rozprawa, czego można się spodziewać i jak przygotować się do swojej pierwszej ( lub kolejnej) wizyty w sądzie .

Jak wygląda sala sądowa? 

Sale sądowe różnią się w zależności od sądu. Mogą to być zarówno dość spore pomieszczenia, jak i mniejsze pokoje. Mają jednak wiele cech wspólnych – w centralnym miejscu sali za szerokim stołem jest miejsce, w którym siedzi sędzia ( w niektórych typach spraw kilku sędziów lub sędzia wraz z ławnikami). Po jednej ze stron sędziego znajdzie się także protokolant, który będzie zapisywał przebieg rozprawy i zeznania stron. Przy bocznych ścianach sali znajdują się ławy dla stron. Na środku jest miejsce, w którym zeznają świadkowie.

Jak ubrać się na rozprawę?

Do sądu należy przybyć w stanie licującym z powagą miejsca. Należy ubrać się schludnie i elegancko, jednak nie ma potrzeby wybierania nadmiernie odświętnego stroju. Ważne jest przede wszystkim to, by czuć się swobodnie i aby ubrania nie przeszkadzały w zebraniu myśli. Warto pamiętać, że w porze letniej na salach bywa duszno, dlatego dobrym pomysłem będą tkaniny pozwalające uniknąć zasłabnięcia na sali sądowej oraz zadbanie o wygodne obuwie, gdyż zeznania odbywają się na stojąco.

Przybycie do sądu

Warto stawić się w budynku sądu odpowiednio wcześniej, by mieć czas odnaleźć właściwą salę lub zamienić kilka słów z pełnomocnikiem. Po przybyciu do sądu, zazwyczaj trzeba przejść przez kontrolę bezpieczeństwa podobną do tej, która odbywa się w muzeach lub lotniskach.

Rozprawa sądowa krok po kroku 

Początek rozprawy

Sędzia rozpoczyna rozprawę sprawdzając obecność osób, które się stawiły oraz prawidłowość zawiadomienia nieobecnych. Może także przedstawić krótkie streszczenie sprawy. W tym momencie również strony i ich pełnomocnicy mogą zgłaszać swoje wnioski dotyczące przebiegu rozprawy.

Dowody i przesłuchania

Centralnym punktem rozprawy  będzie najczęściej przesłuchanie uprzednio zawiadomionych świadków, biegłych lub stron. Najpierw pytania zadaje sędzia, a po nim obie strony i ich pełnomocnicy. Warto skorzystać z pomocy adwokata, który zadając właściwe pytania pomoże w pełni ukazać sądowi racje swojego klienta.

Wnioski i mowy końcowe

Po przedstawieniu wszystkich dowodów, adwokaci wygłaszają mowy końcowe, ostatecznie wskazując swoje stanowisko i podsumowując argumenty. Natomiast jeśli sprawa ma być dalej kontynuowana i nie jest to ostatnie posiedzenie sądowe, strony mogą zgłaszać swoje wnioski co do dalszych kroków w postępowaniu.

Orzeczenie sądu

Sędzia może ogłosić wyrok bezpośrednio po rozprawie ( wówczas poprosi by strony na kilka minut opuściły salę) lub odroczy ogłoszenie wyroku – wówczas odbędzie się ono w innym terminie. W pewnych sytuacjach wyrok lub postanowienie  mogą również zostać wydane na posiedzeniu niejawnym.

Rozprawa sądowa to proces złożony, ale dobrze przygotowana osoba ma większe szanse na skuteczne przedstawienie swoich racji i przekonanie sądu do wydania korzystnego orzeczenia. Kluczowe jest zrozumienie etapów rozprawy i współpraca z doświadczonym adwokatem, który pomoże właściwie zaprezentować przekazane przez stronę dowody, skrupulatnie przesłucha świadków i biegłych, a wreszcie użyje przekonujących argumentów w mowie końcowej. Jeśli potrzebujesz profesjonalnego wsparcia podczas rozprawy – zapraszamy do kontaktu

Ojcostwo to piękne doświadczenie rodzicielstwa i miłości do dziecka, wiąże się jednak z licznymi obowiązkami wobec potomka m.in. sprawowania nad nim opieki i finansowego przyczyniania się do zapewnienia mu bytu. Dlatego ustalenie i zaprzeczenie ojcostwa jest niezwykle istotną sprawą, nie tylko osobistą. Świadomość tego jak polskie prawo reguluje te kwestie pozwala zapobiec długoletnim sporom sądowym i tragediom osobistym związanym z niepewnością co do pochodzenia dziecka. Poniżej prezentujemy, co warto wiedzieć na temat ustalenia i zaprzeczenia ojcostwa.

Domniemanie ojcostwa w małżeństwie

W sytuacji, gdy dziecko urodzi się w czasie trwania małżeństwa lub w ciągu 300 dni od jego ustania lub unieważnienia, istnieje domniemanie, że ojcem dziecka jest mąż matki (art. 62 §1 k.r.i.o.). Ma ono na celu ochronę interesu dziecka oraz zapewnienie mu stabilizacji prawnej i emocjonalnej. W praktyce oznacza, że mąż matki automatycznie zostaje wpisany jako ojciec dziecka w akcie urodzenia, nie musi wyrażać na to osobnej zgody ani uznawać potomka.

Jednak, jeśli mąż kobiety wie, że nie jest ojcem jej dziecka lub ma co do tego wątpliwości konieczne będzie zaprzeczenie ojcostwa w postępowaniu sądowym. Nie ma innej możliwości obalenia domniemania ojcostwa, w szczególności nie może do tego dojść poprzez złożenie oświadczenia lub brak podejmowania działań prawnych.

Uznanie ojcostwa w przypadku związku nieformalnego

W sytuacji, gdy dziecko urodzi się w związku nieformalnym nie istnieje domniemanie, że pochodzi od partnera matki. Ojciec musi złożyć stosowne oświadczenie przed kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego uznając dziecko za swoje. Nie jest wówczas konieczne przeprowadzenie badań genetycznych w celu stwierdzenia pochodzenia dziecka.

Natomiast gdy ojciec nie chce uznać dziecka, konieczne będzie przeprowadzenie sądowego postępowania mającego na celu ustalenie ojcostwa, a co za tym idzie przeprowadzenie testów DNA.

Możliwość zaprzeczenia ojcostwa

O zaprzeczenie ojcostwa może wystąpić nie tylko ojciec dziecka, ale również jego matka, samo dziecko, a nawet prokurator. Co ważne, nie jest dopuszczalne zaprzeczenie ojcostwa w trakcie ciąży, a więc mąż kobiety, który nie jest ojcem jej dziecka musi wstrzymać się z działaniami do momentu, gdy dziecko przyjdzie na świat. Możliwe jest  natomiast zaprzeczenie ojcostwa również po śmierci dziecka. Konieczne będzie zebranie dowodów i wykonanie badań genetycznych.

Ograniczenia czasowe

• Ojciec i matka dziecka mogą wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa w ciągu roku od dnia, w którym dowiedzieli się, ze dziecko nie pochodzi od mężczyzny, jednak nie później niż do dnia osiągnięcia przez dziecko pełnoletności.
• Samo dziecko może wytoczyć powództwo dopiero po osiągnięciu pełnoletności, również przez rok od dnia kiedy dowiedziało się, że nie pochodzi od męża swojej matki ( w sytuacji gdy okoliczność ta wyszła na jaw przed osiągnięciem przez nie pełnoletności, termin ten biegnie od momentu, w którym dziecko osiągnęło pełnoletność).
• Ograniczenia czasowe nie dotyczą prokuratora, który może wystąpić o zaprzeczenie ojcostwa w każdym czasie, dlatego w przypadku przekroczenia terminów można sporządzić wniosek do prokuratury, by to prokurator wystąpił o zaprzeczenie ojcostwa.

Zaprzeczenie ojcostwa a ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa

Zaprzeczenie ojcostwa dotyczy sytuacji, w których znalazło zastosowanie domniemanie ojcostwa tj. w wypadku gdy dziecko urodziło się w trakcie trwania małżeństwa lub do 300 dni po jego ustaniu. Natomiast w sytuacji, gdy ojciec uznał dziecko pochodzące ze związku nieformalnego, właściwym krokiem będzie wystąpienie o ustalenie bezskuteczności uznania ojcostwa.

Zaprzeczenie ojcostwa a alimenty

Prawomocny wyrok zaprzeczający ojcostwo powoduje, że ustają obowiązki alimentacyjne mężczyzny wobec dziecka, jednak zapłacone dotychczas alimenty nie podlegają zwrotowi.

Kwestie ustalania i zaprzeczania ojcostwa są delikatnymi sprawami, które wymagają starannej analizy i precyzyjnego zebrania dowodów. W naszej kancelarii jesteśmy gotowi służyć pomocą w zakresie procedur związanych z ojcostwem, a także postępowaniami rozwodowymi i alimentami. Sprawy te często występują razem, dlatego ważne jest kompleksowe podejście do tematu i indywidualne dobranie właściwego sposobu działania – zapraszamy do kontaktu!

Decyzja o zmianie nazwiska po rozwodzie jest często krokiem ku nowemu rozdziałowi w życiu. Proces ten, mimo że może wydawać się skomplikowany jest dobrze uregulowany i przy odpowiednim przygotowaniu może przebiegać sprawnie. W naszej kancelarii rozumiemy, jak ważne jest dla wielu osób zamknięcie pewnego etapu życia i rozpoczęcie kolejnego, dlatego poniżej przedstawiamy przewodnik, który pomoże Państwu przejść przez proces zmiany nazwiska po rozwodzie.

Wybór nazwiska

Zgodnie z art 25 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego o nazwisku, które każdy z małżonków będzie nosił po ślubie będzie decydować złożone przez niego oświadczenie. Możliwe jest zachowanie dotychczasowego nazwiska, przyjęcie nazwiska małżonka lub posługiwanie się nazwiskiem połączonym, maksymalnie dwuczłonowym.

Po rozstaniu, strona która zmieniła nazwisko często nie chce już dłużej posługiwać się nazwiskiem byłego małżonka. Jest to zmiana bardzo praktyczna, odczuwalna w życiu codziennym. Warto podkreślić, że nie ma obowiązku zmiany nazwiska po rozwodzie, a były małżonek nie dysponuje możliwościami prawnymi, aby taką zmianę wymusić. Pozostanie przy nazwisku męża/ żony może być korzystne chociażby ze względu na chęć posiadania nazwiska tożsamego z nazwiskami wspólnych dzieci.

Kiedy i jak można zmienić nazwisko?

Z powrotem do nazwiska rodowego, czy też panieńskiego nie trzeba czekać do zakończenia postępowania rozwodowego. Wyrok rozwodowy nie jest konieczny, by móc złożyć wniosek o zmianę nazwiska – można to zrobić w trakcie procesu a nawet przed jego wszczęciem na zasadach ogólnych, jednak posiadanie wyroku rozwodowego znacznie upraszcza całe postępowanie.

W ciągu 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się wyroku rozwodowego do powrotu do nazwiska rodowego/ panieńskiego wystarczy złożenie wniosku o przyjęcie oświadczenia o powrocie do nazwiska noszonego przed ślubem. Z dużym stopniem prawdopodobieństwa wystarczy wówczas jedna wizyta w urzędzie, żeby załatwić całą sprawę – dlatego po rozwodzie warto szybko zająć się kwestią nazwiska i załatwić wszelkie formalności od razu.

W innych przypadkach ( także w sytuacji przekroczenia tego terminu) konieczne będzie uzyskanie decyzji wydanej w ramach procedury administracyjnej, od której przysługuje odwołanie. Jeśli więc od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego minęło ponad 3 miesiące zmiana nazwiska nadal jest możliwa, jednak warto uzbroić się w cierpliwość i skorzystać z porady profesjonalisty.

Jak sporządzić wniosek

Wniosek o przyjęcie oświadczenia o powrocie do nazwiska noszonego przed ślubem należy skierować do Kierownika właściwego Urzędu Stanu Cywilnego.

Oprócz wyraźnego i precyzyjnego sformułowania żądania konieczne jest przygotowanie:

• Dowodu uiszczenia opłaty skarbowej wysokości 11 zł
• Dokumentu tożsamości
• Informacji o miejscu, w którym sporządzono akt małżeństwa oraz dacie uprawomocnienia się orzeczenia Sądu o rozwodzie ( można przekazać je urzędnikowi ustnie)

Aktualizacja dokumentów

Po oficjalnej zmianie nazwiska konieczna jest aktualizacja m.in. dokumentów tożsamości, prawa jazdy, dowodu rejestracyjnego pojazdu, dokumentów ubezpieczeniowych itp. W tym celu należy zwrócić się do odpowiednich instytucji z nowym odpisem aktu stanu cywilnego potwierdzającym zmianę nazwiska.

Zmiana nazwiska po rozwodzie to proces, który wymaga dopełnienia pewnych formalności, ale przede wszystkim skrupulatności w dotrzymaniu terminu. Przy odpowiednim przygotowaniu i zebraniu wymaganych dokumentów, może przebiegać płynnie i bez większych trudności. Jeśli mają Państwo pytania lub potrzebują profesjonalnej pomocy prawnej, serdecznie zapraszamy do kontaktu – chętnie na nie odpowiemy i rozwiejemy Państwa wątpliwości.

Co wybrać: separację, czy rozwód? – to często pojawiające się wśród naszych pytanie wśród osób, które chcą zakończyć związek małżeński. Decyzja o zakończeniu związku nie jest łatwa – w grę wchodzi wspólny majątek, dobro dzieci i inne kluczowe życiowe kwestie, dlatego zrozumienie wszystkich możliwości działania jest niezwykle ważne. Chcąc ułatwić Państwu lepsze odnalezienie się w nowej rzeczywistości przedstawiamy najważniejsze różnice między separacją a rozwodem oraz zalety i wady każdego z tych rozwiązań.

Status małżeństwa:

Rozwód (art. 56 § 1 KRO) – powoduje całkowite rozwiązanie małżeństwa przez orzeczenie sądu. Po rozwodzie obie strony mogą zawrzeć nowe małżeństwo. Jest rozwiązaniem ostatecznym, które definitywnie kończy związek.

Separacja (art. 61 § 1 KRO) – oznacza, że małżeństwo nie zostaje rozwiązane, a jedynie stwierdza, że małżonkowie żyją w rozłączeniu. Nie jest rozwiązaniem ostatecznym, może być ,,wstępem” do rozwodu lub stanowić ,,przerwę” dla osób, które nie chcą jeszcze definitywnie się rozchodzić i widzą nadzieję na odbudowę swojego związku. Istotą separacji jest możliwość stosunkowo łatwego powrotu do małżeństwa i likwidacja jej skutków.

Co istotne separacja, w przeciwieństwie do rozwodu jest rozwiązaniem dopuszczalnym na gruncie Kodeksu Prawa Kanonicznego, dlatego może stanowić wartą rozważenia alternatywę dla katolików.

Możliwość zawarcia nowego związku:

Rozwód umożliwia zawarcie nowego małżeństwa.

Separacja nie pozwala na zawarcie nowego małżeństwa, gdyż małżeństwo nadal istnieje.

Postępowanie sądowe:

Rozwód wymaga udowodnienia trwałego i zupełnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Postępowanie rozwodowe jest zdecydowanie bardziej złożone. Jeśli małżonkowie nie zgadzają się na rozwód bez orzekania o winie, Sąd będzie badał winę w rozkładzie pożycia i zdecyduje czy obciąża ona obie strony, czy tylko jednego z małżonków. Proces ten często wydłuża postępowanie i może powodować dodatkowe koszty.

Separacja wymaga jedynie aby rozkład pożycia między małżonkami był zupełny ( nie musi być trwały). Sąd nie bada winy w rozkładzie pożycia małżeńskiego, dzięki czemu postępowanie przebiega znacznie sprawniej. Jeśli małżonkowie nie mają małoletnich dzieci Sąd może orzec separację na zgodny wniosek stron. Dodatkowo jeśli w okresie separacji małżonkowie podejmą decyzję o powrocie do małżeństwa na ich zgodny wniosek Sąd zniesie separację, przez co jej skutki ustaną.

Natomiast ani rozwód ani separacja nie mogą być orzeczona, gdy sprzeciwia się temu dobro małoletnich dzieci lub jest to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego

Konsekwencje orzeczenia rozwodu i separacji:

• Alimenty na rzecz małżonka: zarówno rozwód jak i separacja pozwala po spełnieniu przesłanek ustawowych na ubieganie się o alimenty od drugiego małżonka. Szerzej ten temat rozwinęliśmy tutaj: Rozwód i alimenty na drugiego małżonka. Zapraszamy do lektury.

• Dziedziczenie: Rozwiązanie małżeństwa przez rozwód ( a także pod pewnymi warunkami samo złożenie pozwu o rozwód) wyłącza byłego małżonka z kręgu spadkobierców ustawowych, przez co w razie śmierci jednego z nich, drugie po nim nie dziedziczy.

Natomiast separacja nie pociąga za sobą takich konsekwencji – małżonkowie nadal mogą po sobie dziedziczyć. Nie blokuje to jednak możliwości sporządzenia testamentu i innego rozrządzenia swoim majątkiem na wypadek śmierci.

Wybór między rozwodem a separacją jest osobistą i skomplikowaną sprawą, która powinna być dokładnie przemyślana i omówiona z doświadczonym adwokatem specjalizującym się w prawie rodzinnym. Jeśli zastanawiają się Państwo, którą ścieżkę powinni Państwo wybrać zapraszamy do kontaktu – dokładnie rozważymy sytuację i przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności oraz Państwa oczekiwań zaproponujemy rozwiązania, które będą najlepiej odpowiadać Państwa potrzebom.

Rozwód jest jednym z najtrudniejszych wydarzeń w życiu rodziny, zwłaszcza gdy małżonkowie mają dzieci. W procesie tym ważną kwestią jest ustalenie opieki nad nimi, co stanowi źródło dodatkowego stresu i niepewności. Nasza kancelaria rozumie, jak kluczowe dla Państwa jest zapewnienie odpowiedniej opieki dla dziecka oraz to aby proces ten przebiegał sprawiedliwie, dla dobra najmłodszych. Poniżej przedstawiamy najważniejsze informacje na temat tego jak uzyskać opiekę nad dziećmi.

Który sąd w sprawach opieki nad dzieckiem?

Sprawy dotyczące opieki nad dzieckiem rozpatrywane są przez sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka. To tam składa się wniosek o zmianę opieki nad dzieckiem.

Jednak w wypadku, gdy rozwód nadal się trwa, opieka nad dziećmi może być ustalona w ramach tego postępowania i wówczas całą sprawą zajmuje się sąd rozwodowy, tj. sąd okręgowy.

Opieka nad dzieckiem a władza rodzicielska

Pojęcie opieka nad dzieckiem nie jest równoznaczne z pojęciem władzy rodzicielskiej. Władza rodzicielska może nadal przysługiwać obojgu rodzicom, nawet jeśli dziecko mieszka z jednym z nich, gdyż odnosi się do wpływu rodziców na decyzje dotyczące ważnych aspektów życia dziecka takich jak edukacja i kwestie zdrowotne.

Żądanie zmiany opieki nad dzieckiem lub jej ustalenia nie jest równoznaczne z domaganiem się ograniczenia lub odebrania władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców.

Jak dostać opiekę nad dzieckiem?

Sąd najczęściej przyznaje opiekę nad dzieckiem jednemu z rodziców, wówczas drugi z nich ma prawo do ustalonych kontaktów oraz w większości przypadków zostaje zobowiązany do płacenia alimentów. Możliwa jest również opieka naprzemienna (więcej na ten temat napisaliśmy w innych artykułach zapraszamy do lektury).

Podstawową okolicznością jaką Sąd będzie badał decydując o opiece nad dzieckiem jest dobro dziecka

Chcąc zwiększyć swoje szanse w uzyskaniu opieki nad dzieckiem konieczne będzie wykazanie stabilnej sytuacji życiowej, zdolności do zapewnienia dziecku bytu i zajęcia się nim we właściwy sposób. Oceniane będą kompetencje wychowawcze każdego z rodziców oraz to, który z nich daje lepszą gwarancję zaspokojenia potrzeb dziecka. Sąd starając się właściwie ocenić te okoliczności może skorzystać z pomocy biegłych, ośrodków pomocy społecznej lub kuratora.

Spór sądowy czy ugoda?

Kwestie opieki nad dziećmi, kontaktów i alimentów warto rozpatrywać łącznie. Jeśli rodzice są w stanie dojść do porozumienia, ustalony przez nich harmonogram sprawowania opieki nad dzieckiem będzie najlepiej odpowiadał potrzebom wszystkich stron. Chcąc przekonać byłego małżonka do zmian w zakresie opieki można skorzystać z pomocy mediatora i zmienić wysokość alimentów w zamian za ustępstwa w grafiku opieki nad dzieckiem. Ugoda zawarta przed mediatorem po jej zatwierdzeniu przez Sąd pozwoli skutecznie egzekwować alimenty i kontakty, a jednocześnie oszczędza czas i koszty związane z postępowaniem sądowym.

Nasza kancelaria posiada bogate doświadczenie w obszarze prawa rodzinnego. Podejmujemy się prowadzenia nawet bardzo złożonych spraw z pełnym zaangażowaniem i empatią, dążąc do rozwiązań, które najlepiej służą dobru dziecka i potrzebom naszych klientów. Zachęcamy do skorzystania z naszej wiedzy i doświadczenia. Razem znajdziemy najlepsze rozwiązanie dla Państwa i Państwa dziecka.